Zanim odpowiem krótko: nie, segwayem nie jedziemy do Auschwitz. Miejsce Pamięci to teren wymagający ciszy, skupienia i szacunku — a także kontroli bezpieczeństwa i przemieszczania pieszo między ekspozycjami. Urządzenia jezdne, które wymagają „jazdy” na terenie ekspozycji, są nieodpowiednie i praktycznie niepraktykowane. Jeżeli rozważasz segway z myślą o zwiedzaniu — zostaw go w Krakowie i wybierz piesze zwiedzanie lub sprawdź opcje dla osób o ograniczonej mobilności.
W roli przewodnika mogę dodać, że wielu turystów myśli o przyspieszeniu programu „na wszelki koszt”. Z punktu widzenia logistyki i szacunku dla miejsca, segway lub podobne urządzenia absolutnie nie są rozwiązaniem. Lepiej zaplanować trasę tak, by odwiedzić Auschwitz w warunkach, które pozwolą zrozumieć i uszanować historię miejsca.
Jeśli masz pytania o dostępność dla osób z niepełnosprawnością — Muzeum oferuje rozwiązania i warto ustalić szczegóły wcześniej, kontaktując się z obsługą miejsca. W takiej sytuacji urządzenia wspomagające poruszanie się są traktowane inaczej niż „turystyczne” segwaye. Inaczej mówiąc: segway rekreacyjny to nie to samo, co wózek inwalidzki. Referuj swoją sytuację przed przyjazdem.
Jeżeli zależy Ci na czasie i szukasz formy krótszego poznania historii, Muzeum udostępnia też zwiedzania online z przewodnikiem trwające około 2 godzin — to inna kategoria doświadczenia, ale warto o niej pamiętać, gdy czas w realu jest za krótki.
Na koniec — zabierz ze sobą empatię i chęć słuchania: Auschwitz nie jest atrakcją w klasycznym sensie. To Miejsce Pamięci, które wymaga od nas powagi i uważności.
Krótka odpowiedź: na miejscu — nie. Standardowe zwiedzanie ekspozycji w byłych obozach Auschwitz I i Auschwitz II-Birkenau zajmuje zwykle około 3,5 godziny. To czas rekomendowany, by zobaczyć najważniejsze obiekty, przejść trasę i mieć chwilę na refleksję.
Dlaczego tyle czasu? Teren składa się z dwóch części oddalonych od siebie, między którymi kursuje bezpłatny autobus. Ekspozycje w blokach, pomniki i rozległy teren Birkenau wymagają spaceru i chwili, by przyswoić treść. 2 godziny to jedynie przelotne, powierzchowne zetknięcie się z miejscem — można wtedy zobaczyć fragmenty, ale nie całość i bez gwarancji głębszego zrozumienia.
Jeśli absolutnie dysponujesz tylko 2 godzinami, lepiej przemyśleć priorytety przed wyjazdem — w praktyce może to oznaczać wybór jednej części ekspozycji oraz skupienie się na konkretnych punktach pamięci. Pamiętaj jednak, że muzeum samo rekomenduje planowanie wizyty na co najmniej 3,5 godziny.
Alternatywa: zwiedzanie online z edukatorem trwa około 2 godzin i jest dobrą opcją dla osób, które chcą merytorycznego wprowadzenia, gdy podróż na miejsce jest niemożliwa lub gdy mamy mało czasu.
Jeżeli chcesz, mogę pomóc skonstruować plan 2-godzinny — realny, ale skromny — tak, abyś po wyjściu wiedział/a, na co warto zwrócić uwagę.
Dojazd z Krakowa do Oświęcimia jest prosty, ale zaplanuj go z wyprzedzeniem. Można dojechać pociągiem, autobusem lub samochodem. Z Krakowa kursują też specjalne połączenia autobusowe. Z uwagi na ograniczenia w liczbie wejść, warto zaplanować całodzienny wyjazd — powrót tego samego dnia jest możliwy, ale wymaga dopracowania godzin odjazdów.
Jeżeli jedziesz samochodem, na miejscu jest parking przy Centrum Obsługi Odwiedzających. Z dworca kolejowego w Oświęcimiu do Muzeum trzeba dojść około 1,5 km lub skorzystać z lokalnego transportu. Między częścią Auschwitz I a Birkenau kursuje autobus, co ułatwia logistykę.
Radzę przybyć co najmniej 30 minut przed planowanym czasem wejścia. Dzięki temu załatwisz formalności, przejdziesz kontrolę i zdążysz spokojnie rozpocząć zwiedzanie.
Jeżeli planujesz skorzystać z przewodnika — sprawdź dostępność terminów z wyprzedzeniem. Pamiętaj, że Muzeum ma ograniczoną liczbę kart wstępu na każdą godzinę, więc spontaniczne przyjazdy bywają ryzykowne.
Uwzględnij też czas podróży i ewentualne kolejki — zwłaszcza w sezonie turystycznym i w okresach rocznic związanych z historią miejsca.
Wstęp na teren Miejsca Pamięci jest bezpłatny, ale wejście wymaga imiennej karty wstępu. Liczba kart jest ograniczona i większość dostępnych terminów trzeba zarezerwować z wyprzedzeniem. W praktyce oznacza to: zaplanuj rezerwację online przed wyjazdem.
Od 1 maja 2025 r. zasady wejścia uległy zmianie — bezpłatne karty wstępu na zwiedzanie bez przewodnika dostępne są wyłącznie w systemie rezerwacyjnym online. Na miejscu dostępne mogą być jedynie karty na zwiedzanie z edukatorem (w zależności od dnia). Dlatego zrób rezerwację wcześniej.
Zwiedzanie z edukatorem (przewodnikiem Muzeum) jest płatne — to opłata za usługę przewodnicką, podczas gdy samo wejście jest bezpłatne. Ceny i terminy zwiedzania z edukatorem zmieniają się, więc zarezerwuj odpowiednio wcześnie.
Przy wejściu obowiązuje kontrola bezpieczeństwa. Upewnij się, że nie masz zabronionych przedmiotów i że wielkość bagażu mieści się w dozwolonych wymiarach. Duże plecaki i torby trzeba zostawić w samochodzie lub w przechowalni.
Na terenie obowiązuje odpowiedni ubiór i zachowanie zgodne z charakterem miejsca — spokojnie, bez głośnych rozmów i zbędnego fotografowania w newralgicznych miejscach.
Zadbaj o wygodne buty i kurtkę — teren jest rozległy i często wietrzny. Jeśli planujesz dłuższy spacer po Birkenau, przyda się wygodne obuwie i woda. Na terenie jest restauracja i miejsca, gdzie można odpocząć, ale lepiej mieć własną butelkę wody, zwłaszcza w upalne dni.
Ogranicz bagaż do niezbędnego minimum — muzeum ma limity rozmiarów toreb i plecaków. Zostaw w Krakowie większe walizki lub segwaye - do zwiedzania nie są praktyczne.
Telefon i aparat zabierz rozważnie. Fotografia dokumentacyjna w wielu miejscach jest dopuszczalna, ale warto pamiętać o szacunku dla ekspozycji i obecnych tam ludzi. W niektórych częściach obowiązuje zakaz nagrywania i fotografowania.
Jeśli chcesz przygotować się merytorycznie, przeczytaj kilka zarysów historycznych przed wyjazdem. Dzięki temu sam spacer będzie bardziej zrozumiały i wartościowy.
Weź ze sobą dowód tożsamości — w trakcie rezerwacji i wejścia może być potrzebne potwierdzenie danych.
Muzeum przewiduje rozwiązania dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej. Jeśli potrzebujesz pomocy lub specjalnych warunków (np. wjazd wózkiem), skontaktuj się z obsługą Muzeum przed wizytą, by uzgodnić szczegóły i upewnić się, jakie udogodnienia są dostępne w danym dniu.
Ważne rozróżnienie: wózki inwalidzkie i urządzenia medyczne są traktowane inaczej niż urządzenia turystyczne typu segway. Jeśli twoja mobilność wymaga użycia urządzenia wspomagającego — zgłoś to wcześniej i ustal zasady wejścia.
Jeżeli odwiedzasz miejsce z osobą, która ma trudności z poruszaniem się, planuj dodatkowy czas i uwagę — teren Birkenau jest rozległy, a nawierzchnia miejscami nierówna.
Jeżeli chcesz, pomogę Ci skontaktować z odpowiednimi osobami i zaplanować trasę dostosowaną do potrzeb Twojej grupy.
Zacznij od ustalenia priorytetów — co jest dla Ciebie najważniejsze: zapoznanie się z wystawami merytorycznymi w blokach, czy odwiedzenie miejsca pamięci na terenie Birkenau? W 2 godziny nie zobaczysz wielu rzeczy, ale możesz skupić się na kilku punktach.
Proponowany, oszczędny plan:
- Wejście i szybkie zwiedzenie kluczowych sal wystawowych w Auschwitz I - wybierz 1-2 bloki, w których chcesz się zatrzymać.
- Przejazd autobusem do Birkenau i spacer przy pomniku ofiar oraz przy torach, by zrozumieć skalę miejsca pamięci.
- Krótka refleksja przy najważniejszych punktach i powrót.
Pamiętaj: taki plan jest mocno okrojony i nie zastąpi pełnej wizyty. Jeśli to Twój pierwszy kontakt z miejscem, rozważ odłożenie wizyty do czasu, gdy będziesz mógł/mogła poświęcić 3,5 godziny lub więcej.
Przyjedź wypoczęty/a i z nastawieniem na słuchanie. To ogromne obciążenie emocjonalne i warto pozwolić sobie na przetworzenie wrażeń. Nie planuj po wizycie intensywnych atrakcji — daj sobie czas na przemyślenie i odpoczynek.
Nie rób z wizyty „zaliczenia” — lepiej skupić się na kilku miejscach, które zobaczysz uważnie, niż przebiec trasę bez zatrzymywania się.
Jeśli chcesz, chętnie oprowadzę Cię po miejscu (oferta od Małgorzaty Kasprowicz, przewodnik). Pomogę dopasować tempo i treść do Twoich oczekiwań, tak aby wizyta była pełna szacunku i zrozumienia.
Na koniec — pamiętaj, że zwiedzanie Auschwitz to doświadczenie, które zostawia ślad. Zaplanuj potem spokojny powrót do Krakowa i daj sobie czas na refleksję.
Jeżeli masz pytania logistyczne lub chcesz, abym pomogła zaplanować wizytę krok po kroku, napisz — z przyjemnością pomogę.
