Kładka Ojca Bernatka to nie tylko ładna przeprawa nad Wisłą — to punkt, w którym spotykają się dwie zupełnie inne części miasta: klimatyczny Kazimierz i żywe, trochę surowe Podgórze. Konstrukcja z charakterystycznym stalowym łukiem i dwoma pomostami (dla pieszych i rowerzystów) daje świetne ramy do zdjęć, rozmów i krótkiego wprowadzenia do historii tego fragmentu Krakowa.
Otwarcie kładki w 2010 roku nadało temu miejscu nową funkcję komunikacyjną i stało się kolejnym obowiązkowym punktem spacerów. Oświetlenie wieczorem, panorama w kierunku Wawelu i oddalona perspektywa Wisły sprawiają, że wiele grup lubi zaczynać tu wycieczkę o zachodzie słońca.
Dla grup 7–20 osób kładka jest wygodnym miejscem zbiórki: łatwo do niej dotrzeć komunikacją miejską, ma wyraźne miejsca na krótkie przystanki i poświęcenie czasu na zdjęcia czy krótkie opowieści o okolicy. To idealne „otwarcie” do dalszego programu po jednej i drugiej stronie rzeki.
Czas trwania: 2–3 godziny (tempo spacerowe z kilkoma przystankami na opowieści i zdjęcia). Start: róg ulic Mostowa i Podgórska / wejście na kładkę.
Przebieg: zbiórka przy kładce – krótkie wprowadzenie (10–15 min) – przejście kładką w stronę Kazimierza, krótki spacer bulwarami nad Wisłą – wejście w wąskie uliczki Kazimierza (ul. Szeroka, ul. Józefa) – przystanek na zapiekankę lub kawę przy Placu Nowym – powrót na kładkę i przejście na stronę Podgórza – spacer do Rynku Podgórskiego, Kolorowych Schodów i miejsca pamięci – zakończenie przy bulwarach z widokiem na Wawel.
Opcje skrócone i wydłużone: dla grup, które mają mniej czasu, wystarczy krótki spacer kładką i bulwarami (45–60 min). Dla chętnych trasa może być wydłużona o Muzeum Schindlera lub wizytę na Kopcu Krakusa (dodatkowe 60–90 min).
Bulwary nad Wisłą: nie ograniczajcie się do samej kładki — zejście na bulwary po obu stronach rzeki odkrywa miejsca, które rzadziej pojawiają się w przewodnikach: małe przystanie, sezonowe food trucki i punkty widokowe idealne do fotografii grupowych.
Placyk i zaułki Kazimierza: zamiast tłocznego rynku przejdźcie się bocznymi uliczkami, żeby trafić na klimatyczne kawiarnie i pracownie. To dobre miejsce na krótką przerwę na kawę lub lokalny deser.
Rynek Podgórski i Kolorowe Schody: to część miasta o innym rytmie — mniej komercyjna, więcej lokalnego życia. Kolorowe Schody to świetne miejsce na krótką zabawę fotograficzną z grupą.
Małe galerie i pracownie: w Podgórzu i Kazimierzu działają nieliczne pracownie rzemieślnicze i galerie, które chętnie witają grupy i opowiadają o technikach rękodzieła — to ciekawy dodatek dla zainteresowanych kulturą lokalną.
Plac Nowy – klasyka: przy Placu Nowym znajdziecie słynne stoisko z zapiekankami, które zawsze robi wrażenie na odwiedzających; to szybka i lokalna przekąska dla większej grupy.
Restauracje w Kazimierzu: w okolicach ul. Józefa i Placu Nowego działają restauracje serwujące kuchnię polską i międzynarodową — to dobre miejsce na rezerwację stolików dla grupy po spacerze.
Bulwary i food trucks: latem nad Wisłą często pojawiają się sezonowe stoiska i małe bary na świeżym powietrzu — opcja luźniejsza, sprawdzająca się przy grupach lubiących mniej formalne zakończenie wycieczki.
Kiedy przyjść: w wakacje najlepsze są wczesne poranki i późne popołudnia — unikniecie największych upałów i tłumów. Zachód słońca daje najpiękniejsze światło do zdjęć.
Remonty i zmiany: miejsce to bywa poddawane bieżącym pracom konserwacyjnym; w przeszłości przeprowadzano remonty (w tym dyskusje o kłódkach zakochanych), więc warto sprawdzić aktualny stan kładki przed wyjściem.
Pogoda i ekwipunek: latem zabierzcie nakrycie głowy, wodę i lekką warstwę odzieży na wieczór — nad rzeką bywa chłodniej niż w centrum. Wygodne obuwie i lekki plecak ułatwią poruszanie się w grupie.
Bezpieczeństwo ruchu: pamiętajcie, że obok pieszych poruszają się rowerzyści — zatrzymania i zdjęcia róbcie w miejscach, które nie blokują przejścia. Dla komfortu grupy warto stawać w przerwach przy barierkach lub po zewnętrznej stronie pomostu.
Miejsce zbiórki: wybierzcie wyraźne i łatwe do znalezienia miejsce (np. wejście na kładkę od strony Mostowej). Podajcie punkt orientacyjny na mapie i numer kontaktowy osoby odpowiedzialnej za grupę.
Czas i tempo: planujcie ok. 10–15 minut zapasu przy każdym większym punkcie, jeśli grupa ma robić zdjęcia lub zadać pytania. Dla grup 15–20 osobowych warto rozważyć krótkie poddziały na mniejsze podsgrupy przy przystankach fotograficznych.
Nagłośnienie i pozwolenia: zwykle spacer po otwartej przestrzeni nie wymaga formalnych zezwoleń, ale jeśli planujecie używać nagłośnienia, ustawić scenę lub zarezerwować przestrzeń, warto skontaktować się z odpowiednimi służbami miejskimi. W razie wątpliwości przewodnik może pomóc w wyjaśnieniu formalności.
Rezerwacje gastronomiczne: jeśli po spacerze planujecie posiłek w popularnej restauracji, zróbcie rezerwację z wyprzedzeniem — w sezonie stoliki dla 10+ osób znikają szybko.
Zbyt szybkie tempo lub przeciwnie — zbyt wiele przerw: dostosuj tempo do najbardziej odpornych i najmniej odpornych uczestników. Planuj 10–15 minut tolerancji między etapami trasy.
Blokowanie ruchu rowerowego: ustawiaj grupę po stronie pieszej i zachęcaj do ustawiania się wzdłuż balustrady na zdjęcia, zamiast na środku przejścia.
Brak planu B na pogodę: w upały zaplanuj dodatkowe przystanki z cieniem i wodą; w razie deszczu warto mieć w zanadrzu alternatywne punkty w pomieszczeniach (kawiarnie, galerie).
Nieinformowanie uczestników o czasie trwania: poinformuj grupę z wyprzedzeniem ile potrwa spacer i jakie są zaplanowane przerwy — dzięki temu unikniesz nieporozumień.
Ile trwa spacer? – Standardowa trasa opisana powyżej: 2–3 godziny. Można ją skrócić do 45–60 minut lub wydłużyć o dodatkowe atrakcje.
Czy kładka jest dostępna dla wózków i osób o ograniczonej mobilności? – Przejście jest projektowane jako pieszo-rowerowe z accessami, jednak zależnie od punktu startowego i zejść na bulwary na trasie mogą pojawić się stopnie. W razie potrzeby warto zaplanować trasę z mniejszą ilością schodów.
Czy trzeba rezerwować trasę dla grupy 7–20 osób? – Na ogół nie ma potrzeby formalnej rezerwacji spaceru po publicznych terenach, ale przy planowaniu postojów w lokalach lub użyciu sprzętu nagłaśniającego warto zarezerwować miejsce i upewnić się co do zasad.
Kładka to miejsce, które zmienia się wraz z porą dnia – rano i wieczorem może wyglądać zupełnie inaczej, warto zaplanować trasę tak, by uchwycić te momenty.
Warto zostawić chwilę na improwizację: najciekawsze odkrycia to często małe zakątki, pracownie artystów lub sezonowe wydarzenia nad Wisłą, których nie da się zaplanować z góry.
Na koniec: jeśli spodobał Ci się ten plan i chciałbyś zwiedzać z lokalnym przewodnikiem, zapraszam do skorzystania z usług prywatnej przewodniczki Małgorzaty Kasprowicz — szczegóły kontaktowe znajdują się na stronie zwiedzaniekrakowa.com. Jeżeli artykuł był pomocny, podziel się nim na social mediach lub wyślij znajomym — pomoże to innym dobrze zaplanować czas w Krakowie!
