Salwator to jedno z tych miejsc, gdzie miasto spotyka się z zielenią: stąd zaczynają się aleje prowadzące do lasu, a za chwilę pojawiają się rozległe punkty widokowe — Kopiec Kościuszki i Kopiec Piłsudskiego. Dla małych grup 2–6 osób ta trasa jest idealna: nie trzeba walczyć z tłumami, tempo można dopasować do zainteresowań uczestników, a między historią i anegdotą przewodnika zostaje czas na prawdziwe zatrzymanie się i rozmowę. To „premium” w sensie intymności, elastyczności i komfortu — bardziej spacer z opowieścią niż pogoń za punktem widokowym.
Trasa Szlaku Dwóch Kopców, zaczynająca się zwykle przy pętli tramwajowej Salwator, prowadzi przez aleje i leśne ścieżki Lasu Wolskiego. Łączna długość to około 5,5–6 km w zależności od wariantu, a przejście z postojami na opowieści i zdjęcia zajmuje zwykle 2–3 godziny. To wystarczająco dużo czasu, by poczuć klimat miejsca i zobaczyć Kraków z nietypowych perspektyw, a jednocześnie nie zmęczyć się nadmiernie.
Dla osób ceniących komfort polecamy wariant z krótkim transferem (taxi/ride‑hailing) na start lub z końca trasy — przy małej grupie koszt jest rozsądny, a oszczędzony czas i wygoda dodają wrażeniu „premium”.
Początek przy Salwatorze: warto zwrócić uwagę na kościół Najświętszego Salwatora i na historyczne zaułki wokół klasztoru Norbertanek — to dobre miejsce na krótki wstęp o historii tego fragmentu Zwierzyńca.
Kopiec Kościuszki: z alejek podchodzisz do kopca, na który przy ładnej pogodzie warto wejść na taras widokowy. To punkt, z którego panorama Krakowa jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych kadrów - dachy, Wisła, Kazimierz i dalsze pasma krajobrazu. Na terenie kopca znajdują się także wystawy i elementy muzealne — bywa, że wstęp do części wystaw jest płatny.
Przejście przez Las Wolski: to przyjemny, chłodny fragment trasy; różnorodność ścieżek pozwala na krótkie warianty fotograficzne lub odpoczynek na ławeczce.
Kopiec Piłsudskiego (Kopiec Niepodległości): mniejszy, ale równie satysfakcjonujący punkt widokowy, często mniej zatłoczony niż Kościuszko. Na koniec można zejść w stronę stadionu, bulwarów nad Rudawą lub wrócić komunikacją miejską do centrum.
Czas: 2,5–3 godziny — tempo spokojne, z przerwami na opowieści i zdjęcia.
Start: umówione miejsce przy pętli tramwajowej Salwator (łatwy dojazd komunikacją miejską lub taksówką).
0–20 min: powitanie, krótka prezentacja trasy i zasad bezpieczeństwa, szybkie wprowadzenie historyczne o Salwatorze.
20–60 min: spacer do Kopca Kościuszki, opowieści o powstaniu kopca, kontekście XIX‑wiecznym i o ludziach związanych z miejscem; przerwa na zdjęcia.
60–120 min: zejście i wejście w Las Wolski — fragmenty przyrodnicze, lokalne anegdoty, krótkie postoje przy ciekawszych punktach (Panieńskie Skały, Forty).
120–150 min: podejście na Kopiec Piłsudskiego, podsumowanie, czas na panoramę i ewentualny piknik lub kawę w pobliskim lokalu.
Opcjonalne zakończenie: krótki przejazd do Kazimierza na lunch (polecane miejsca niżej).
Intymność i tempo: przewodnik może dostosować opowieści do zainteresowań uczestników, zatrzymać się tam, gdzie grupa chce usłyszeć więcej, i pominąć tematy, które nie interesują.
Komfort i logistyka: łatwiej dogadać krótkie transfery (np. taksówka na start albo z końca trasy), zmieścić się w jednym samochodzie czy zarezerwować stolik w dobrej restauracji po spacerze.
Zdjęcia i prywatność: mała grupa oznacza, że na punktach widokowych nie trzeba przepychać się między obcymi — więcej spokoju i lepsze kadry.
Dojazd: najwygodniej umówić się przy pętli tramwajowej Salwator – jest to popularny węzeł komunikacyjny z dobrym skomunikowaniem tramwajowym i autobusowym. Przy małych grupach warto rozważyć także taksówkę lub aplikację ride‑hailing dla pełnego komfortu.
Bilety i opłaty: wejście na taras widokowy Kopca Kościuszki bywa w sezonie objęte opłatą i może obejmować część ekspozycji; zawsze warto sprawdzić aktualne godziny i ceny przed wizytą. Przewodnik zazwyczaj informuje o tym przy rezerwacji i może pomóc w zakupie biletów.
Co zabrać: wygodne, nieśliskie buty; wodę; lekką kurtkę (na kopcach bywa wietrznie); aparat/telefon do zdjęć; krem z filtrem w słoneczne dni; nakrycie głowy latem; mały plecak na osobiste rzeczy.
Pogoda i pora dnia: najlepsze światło do zdjęć i najprzyjemniejsza temperatura to poranne godziny i tzw. golden hour przed zachodem słońca. W upalne dni proponujemy zaplanować spacer rano lub późnym popołudniem.
Ścieżki są mieszanką alejek parkowych i naturalnych dróg leśnych; pojawiają się podejścia i krótkie odcinki kamieniste. Dla większości osób trasa jest umiarkowanie wymagająca — przy wolnym tempie poradzi sobie zarówno rodzina z nastolatkami, jak i starsi uczestnicy w dobrej formie.
Warianty dostępności: jeśli ktoś ma ograniczoną mobilność, możliwe jest skrócenie trasy lub zamówienie transferu taksówkowego na miejsca z mniejszą liczbą schodów. Przewodnik pomoże dobrać opcję najbardziej komfortową dla wszystkich.
Dla rodzin z małymi dziećmi polecamy nosidło lub terenowy wózek; w niektórych fragmentach leśnych spacerówek bez terenowych kół może być trudniej.
Jeżeli macie ochotę na kawę i coś słodkiego po spacerze, świetnym miejscem na odpoczynek jest Massolit Books & Café w pobliżu Kazimierza — znana księgarnia‑kawiarnia z przyjemną atmosferą i dobrymi wypiekami. To idealne miejsce, by dłużej porozmawiać po trasie.
Na porządny lunch w klimacie śródziemnomorskim polecam Hamsa Hummus & Happiness na ulicy Szerokiej w Kazimierzu — popularne, wysoko oceniane miejsce serwujące świeże mezze i dania inspirowane kuchnią izraelską. Rezerwacja stolika w weekendy to dobry pomysł.
Jeśli macie ochotę na lekki piknik, przewodnik może zaproponować sprawdzone punkty z lokalnymi przysmakami i pomóc w drobnych zakupach, tak by cała grupa mogła rozsiąść się na trawie przy kopcu w komfortowych warunkach.
Ocenianie trasy jako „krótka i bez wysilku” — choć dystans nie jest duży, są podejścia i schody; weź wygodne obuwie.
Brak wody lub nakrycia — na kopcach bywa wietrznie i słońce grzeje mocniej niż w centrum miasta.
Wizyty w najgorętszych godzinach weekendu — jeśli zależy Wam na spokoju i przestrzeni, wybierzcie poranek lub późne popołudnie zamiast południowego szczytu turystycznego.
Dla małych grup (1–35 osób) obowiązują stawki typowe dla indywidualnych wycieczek — orientacyjnie: 2 godziny — 300 zł (promocyjna stawka), 3 godziny — 400 zł, 4 godziny — 500 zł. To opłata za przewodnika, która w przypadku 2–6 osób daje bardzo korzystny stosunek ceny do jakości: osobiste podejście, elastyczność i kontekst opowieści.
Dokładną wycenę Małgorzata Kasprowicz ustala indywidualnie — zależnie od długości trasy, języka oprowadzania i dodatkowych usług (np. rezerwacja, transfer, bilety do wystaw). Przy rezerwacji warto podać preferowane godziny i liczbę uczestników — to ułatwi szybką i precyzyjną odpowiedź.
W przypadku wejścia na niektóre wystawy przy Kopcu Kościuszki mogą wystąpić dodatkowe opłaty za bilety; przewodnik zazwyczaj informuje o tym wcześniej i pomaga w zakupie biletów, by nie tracić czasu na miejscu.
Jak dlugo trwa spacer? — Zależnie od tempa i postoju: standardowo 2–3 godziny z przerwami. Możemy skrócić lub wydłużyć trasę według potrzeb grupy.
Czy trasa jest bezpieczna dla dzieci? — Tak, trasa jest przyjazna rodzinom, choć dla najmłodszych polecamy nosidło lub wózek terenowy. Przewodnik dba o bezpieczeństwo i dobiera tempo odpowiednie dla dzieci.
Czy trzeba rezerwować z wyprzedzeniem? — W sezonie i w weekendy rezerwacja jest zalecana; przy małych grupach warto zarezerwować termin choćby kilka dni wcześniej, by mieć pewność dostępności.
Czy przewodnik zabiera grupę z hotelu? — Można omówić odbiór i zakończenie przy wybranym punkcie (np. hotel, Kazimierz, pętla tramwajowa), co jest wygodne dla małych grup.
Kopce Krakowa to nie tylko punkty widokowe — to też warstwy historii: każdy z kopców ma swoją opowieść i różne konteksty społeczne, od romantycznych po patriotyczne, które często zaskakują odwiedzających.
W bardzo przejrzyste dni z wyższych kopców można dostrzec dalej sięgające pasma górskie; to momenty, które dla wielu uczestników stają się najbardziej pamiętną częścią spaceru.
Las Wolski skrywa fragmenty dawnych umocnień i pozostałości po twierdzach — na liście atrakcji trasy znajdują się też fragmenty fortyfikacji, które łatwo przegapić przy zwykłym, przypadkowym spacerze.
Jeśli pomysł na spokojny, „premium” spacer po Salwatorze i kopcach Cię przekonuje, podziel się tym artykułem z przyjaciółmi lub zaplanujcie termin — to świetny wybór na początek lub zakończenie pobytu w Krakowie.
Jeżeli chcesz zarezerwować prywatną wycieczkę z Małgorzatą Kasprowicz (przewodniczka, licencja, doświadczenie w oprowadzaniu małych grup), kontakt i szczegóły znajdziesz na stronie zwiedzaniekrakowa.com — przewodniczka dopasuje trasę do Twoich oczekiwań i przygotuje wersję idealną dla Waszej grupy.
Miłego spaceru — i pamiętaj: najlepsze widoki odkrywa się czasem wtedy, gdy się zatrzymasz i spojrzysz dłużej.
