Park Bednarskiego to jedno z tych miejsc w Krakowie, które zachwyca nagłą zmianą atmosfery: z miejskiego zgiełku wchodzisz w zagłębienie skalne porośnięte starym drzewostanem. Założony pod koniec XIX wieku z inicjatywy Wojciecha Bednarskiego, park powstał na terenie dawnego kamieniołomu — to ciekawy przykład rekultywacji terenu poprzemysłowego. Po niedawnej rewitalizacji wrócił do dawnego, historycznego układu z nową infrastrukturą, punktami widokowymi i udogodnieniami dla rodzin.
To miejsce sprawdza się na szybki spacer między zwiedzaniem centrum, na popołudniowy relaks z książką, a także jako cel krótkiej wycieczki przyrodniczej — szczególnie dla osób chcących zobaczyć inny kawałek Krakowa niż zatłoczone Rynku czy Kazimierz. Park ma charakterystyczne schody z kierunku placu Niepodległości i kilka ścieżek, które prowadzą przez fragmenty dawnego wyrobiska.
Jeżeli interesują Cię fotografia, panoramy miasta lub przyroda w mieście — zaplanuj przystanek tutaj. Po rewitalizacji pojawiły się też udogodnienia: publiczne toalety w „Domku Ogrodnika”, plac zabaw, ławki piknikowe oraz budki dla ptaków i jeży — czyli elementy, które uprzyjemnią pobyt rodzinom i osobom planującym dłuższy postój.
Punkt widokowy — po rewitalizacji park ma miejsca, z których rozciąga się ładna panorama Krakowa. To świetne miejsce na zdjęcie z myślą o spokojnym zachodzie słońca, zwłaszcza przy dobrej widoczności.
Ściany kamieniołomu i układ terenu — jeden z najbardziej charakterystycznych elementów parku to niecka powstała po eksploatacji wapienia. Spacerując można zobaczyć różne fragmenty kamiennych skarp, porośnięte mchem szczeliny i kompozycje roślinne zaplanowane tak, by podkreślić historyczny rys miejsca.
Domek Ogrodnika i mała architektura — odrestaurowany budynek pełni dziś funkcje użytkowe (toaleta, pomieszczenie dla rodzica z dzieckiem) i jest ładnym, historycznym akcentem. Wokół parku znajdują się odnowione ławki, stojaki rowerowe i stoły piknikowe.
Plac zabaw i ścieżki spacerowe — nowy plac zabaw (znajduje się blisko wejścia od ul. Parkowej) to dobre rozwiązanie dla rodzin z małymi dziećmi. Na terenie parku są także wygodne alejki, odnowione schody i fragmenty „Wielkiej Serpentyny” — uważajcie tylko przy stromych odcinkach i kamiennych stopniach.
Pomysł zrewolucjonizowania wyrobiska kamieniołomu w park wyszedł z inicjatywy Wojciecha Bednarskiego w drugiej połowie XIX wieku — park oficjalnie otworzono w 1896 roku. Już wkrótce miejsce zyskało rozgłos jako interesujący przykład przekształcenia terenu przemysłowego w rekreacyjną zieleń miejską.
Przez dekady park był miejscem lokalnych wydarzeń, lodowiska i amatorskich festynów. W XXI wieku przeszedł gruntowną rewitalizację, której celem było przywrócenie historycznych założeń na podstawie archiwalnych planów oraz dostosowanie parku do współczesnych potrzeb mieszkańców — z naciskiem na zachowanie charakteru miejsca i wzbogacenie zieleni.
Warto wiedzieć, że w czasie prac rewitalizacyjnych wywołały one dyskusje z mieszkańcami — to przypomnienie, że parki miejskie bywają ważnym elementem lokalnej tożsamości.
Nowe nasadzenia i odtworzony układ historyczny — projekt zakładał sadzenie tysięcy bylin, krzewów i kilkudziesięciu drzew, by przywrócić romantyczny, leśny charakter parku. Pojawiły się paprocie, lilaki, konwalie i byliny komponujące się ze starym drzewostanem.
Udogodnienia dla odwiedzających — odrestaurowano „Domek Ogrodnika” (gdzie teraz są toalety i pomieszczenie dla rodzica z dzieckiem), pojawiły się nowe ławki, stojaki rowerowe, stoły piknikowe oraz punkty informacyjne. Dla najmłodszych przygotowano plac zabaw, a przyrodnicy ucieszą się z budek lęgowych i domków dla jeży umieszczonych w parku.
Zachowane elementy historyczne — odnowiono zabytkowe schody prowadzące do parku i odsłonięto fragmenty dawnego układu, opierając prace na starych zdjęciach i planach. Dla odwiedzających oznacza to bardziej klarowny „spacer historyczny” z czytelnym układem alei i miejsc widokowych.
Lokalizacja i dojście — park znajduje się w Starym Podgórzu, przy ulicy Parkowej i Krzemionkach. Najwygodniej zaplanować spacer z Placu Bohaterów Getta przez kładkę Bernatkę (ok. 15–20 minut) lub dojść z Kazimierza i Bulwarów Wiślanych. To też dobry punkt na krótką przerwę podczas zwiedzania tej części miasta.
Komunikacja publiczna i dojazd — najbliższe przystanki tramwajowe i autobusowe to te w okolicy Ronda Matecznego/Korony. Dla osób zmotoryzowanych są miejsca parkingowe wzdłuż ul. Parkowej (strefa płatnego parkowania). Przy planowaniu wizyty sprawdźcie rozkład komunikacji miejskiej i ewentualne zmiany tramwajowe.
Poruszanie się po parku — ścieżki są odnowione, ale teren częściowo ma charakter pagórkowaty z kamiennymi schodami. Warto mieć wygodne buty — część ścieżek bywa nierówna, zwłaszcza po deszczu. Dla rodzin z wózkiem wybierzcie główne alejki, które są najbardziej przyjazne dla wózków.
Cricoteka (kawiarnia) — tuż obok, przy siedzibie Cricoteki, znajdziecie bardzo dobrą kawiarnię z widokiem na Wisłę i wygodnym menu (kawa, śniadania, desery). To dobre miejsce na przerwę z dziećmi lub na kawę po spacerze.
Forum Przestrzenie — klimatyczne miejsce nad Wisłą, popularne i lubiane przez mieszkańców, z dużym ogrodem letnim. Świetne na dłuższy odpoczynek przy napoju lub obiedzie, szczególnie w ciepłe dni.
Jeżeli wolicie klasyczne kawiarnie lub restauracje, w sąsiedztwie Starego Podgórza i Kazimierza jest sporo dobrze ocenianych lokali — warto sprawdzić godziny otwarcia i zarezerwować stolik w sezonie turystycznym.
Niedopasowanie obuwia — park ma nierówne fragmenty i kamienne stopnie; osoby planujące dłuższy spacer powinny założyć wygodne, nieślizgające się buty.
Ominięcie punktów widokowych — wielu odwiedzających przechodzi parkiem „tranzytem” i nie trafia na miejsca z najlepszymi panoramami. Warto zaplanować krótki postój i wyjść na skraj parkowego tarasu widokowego.
Niewiedza o udogodnieniach — przed rewitalizacją część udogodnień była ograniczona; dziś w Domku Ogrodnika są toalety i pomieszczenie dla rodzica z dzieckiem, jednak w sezonie mogą być kolejki — warto mieć ze sobą mały zapas wilgotnych chusteczek i butelkę wody.
Park Bednarskiego powstał na dnie kamieniołomu — już w XIX wieku uznawano to za pomysł nietypowy, a realizacja projektu była opisywana w prasie daleko poza Krakowem.
W parku odnajdziesz pozostałości dawnej miejskiej rozrywki — przed laty działało tu lodowisko i odbywały się lokalne festyny; dla starszych mieszkańców Podgórza miejsce ma silne sentymentalne znaczenie.
Podczas rewitalizacji zwrócono uwagę na tworzenie schronień dla dzikich obywateli miasta — budki lęgowe, domki dla jeży i miejsca dla nietoperzy pokazują, że park traktuje się dziś jako część miejskiej sieci przyrodniczej.
Czy wstęp jest bezpłatny? Tak — park jest ogólnodostępny i bezpłatny.
Czy są toalety i udogodnienia dla rodzin? Tak — w odnowionym Domku Ogrodnika znajdują się toalety oraz pomieszczenie dla rodzica z dzieckiem.
Czy park jest dostępny dla osób z ograniczoną mobilnością? Część głównych alejek i wejść została dostosowana, jednak ze względu na naturalny rzeźbę terenu nie wszystkie fragmenty są w pełni dostępne. Jeśli potrzebujesz pomocy, lepiej trzymać się głównych, równych tras.
Kiedy najlepiej przyjść? Wiosna i jesień to dobre pory na spacer, latem warto przyjść rano lub późnym popołudniem — w weekendy może być tłoczno. Zimowe spacery mają swój klimat, chociaż ścieżki mogą być wtedy śliskie.
Jeśli planujesz odwiedzić Podgórze, daj sobie czas na spokojny spacer po Parku Bednarskiego — to miejsce, które pokazuje inną twarz Krakowa: zieloną, z historią i miejscową opowieścią o przemianie przestrzeni. Jeśli spodobał Ci się artykuł, podziel się nim ze znajomymi lub na social mediach — pomożesz innym odkryć to urokliwe miejsce.
Jeżeli chcesz poznać park z osobą, która pokaże jego historie i najciekawsze zakamarki, zachęcam do skorzystania z usług prywatnej przewodniczki Małgorzaty Kasprowicz — kontakt znajdziesz na stronie zwiedzaniekrakowa.com. Powodzenia w odkrywaniu Podgórza!
