Kładka Ojca Bernatka łączy Kazimierz z Podgórzem w najprzyjemniejszy możliwy sposób: pieszo lub na rowerze, w kilka minut i z widokiem na Wisłę. To idealny pomost między Szeroką i Miodową a rynkiem Podgórskim, Placem Bohaterów Getta i bulwarami.
Na stalowych łukach zawieszono figury „ludzi-akrobatów”, które nadają kładce charakter i świetnie grają w kadrach o złotej godzinie. To jeden z najbardziej fotogenicznych punktów spaceru po Kazimierzu.
Kładka oddana do użytku w 2010 roku, z dwoma łukami i lekkim, pieszo-rowerowym ruchem.
Po stronie Kazimierza najbliżej masz ulicę Mostową, Miodową i Plac Wolnica; po stronie Podgórza w kilka minut dojdziesz do Rynku Podgórskiego i Placu Bohaterów Getta.
Figury balansujących akrobatów stały się symbolem mostu – planuj tu ujęcia z sylwetkami na tle nieba.
Start: Plac Wolnica - przejście Mostową na kładkę (5–7 min).
Kładka – 10 min na zdjęcia akrobatów, sylwetki i panoramę Wisły.
Powrót drugą stroną – bulwary wiślane po stronie Kazimierza (15–20 min z przystankami foto).
Finał: lekki lunch lub kawa w okolicach Miodowej.
Kazimierz: Plac Wolnica → Mostowa → kładka (10–12 min).
Podgórze: Rynek Podgórski, krótki kadr na kościół św. Józefa i zejście do Placu Bohaterów Getta (25–30 min z fotografią).
Powrót bulwarami po stronie Kazimierza na Plac Nowy (25–30 min).
Domknięcie pętli przy Szerokiej lub Miodowej (10–15 min).
Kazimierz: Plac Wolnica i ulica Bożego Ciała – spokojniejsze kadry architektury oraz łatwy dostęp do Miodowej.
Podgórze: Rynek Podgórski z kościołem św. Józefa – imponująca bryła w osi rynku; nieco dalej Plac Bohaterów Getta ze słynną instalacją krzeseł.
Bulwary: rób zdjęcia wzdłuż rzeki – odbicia światła, biegacze i rowery dodają ruchu i skalę kadrom.
Środek kładki – sylwetki na tle akrobatów; najlepiej 45–60 minut przed zachodem.
Zjazdy po obu stronach – perspektywy na łuki mostu i ludzi w ruchu; dobre też chwilę po deszczu, gdy pojawiają się odbicia.
Bulwary – długie linie prowadzące i panorama Kazimierza; wieczorem złapiesz neonowe odbicia z Placu Nowego i Estery po powrocie.
Ćwiczenie „miasto po obu stronach”: uczniowie robią po 2 zdjęcia – jedno „Kazimierz w kadrze”, drugie „Podgórze w kadrze” – i spisują 3 różnice funkcji przestrzeni.
Szkic osi spaceru: na kartce rysujemy kładkę i punkty A–B–C (Plac Wolnica, Rynek Podgórski, Plac Bohaterów Getta). Potem porównujemy czasy przejść.
Mini-reportaż: 3 zdjęcia i 3 zdania – ludzie, rzeka, architektura. Z tego wychodzi szybka gazetka klasy.
Pętla „most + lody”: przejdź kładkę w jedną stronę, zrób 10-min postój na placu, wracaj bulwarami. Rytm: 20–10–20 minut.
Gra w sylwetki: fotografujcie siebie na tle akrobatów; dzieci same ustawiają kadry – efekt jest lepszy niż selfie.
Pit-stop na wodę co 25 minut – na most wieje, więc nawodnienie robi różnicę.
Najlepszy czas: poranek 8:30–10:30 na puste kadry i zachód słońca na złote światło. Po zmroku most też „gra” – stalowe łuki i rzeka dają świetne ujęcia nocne.
Czego unikać: przeskakiwania między dalekimi punktami – ułóż spacer w pętlę (kładka → Podgórze → bulwary → Kazimierz), zamiast wracać tą samą drogą.
Jak wycisnąć maksimum: zaplanuj 3 kadry „szeroki–średni–detal” na samym moście, a potem powtórz je po przeciwnej stronie. W domu porównasz ujęcia i złożysz mini historię dnia.
Bonus dla dorosłych 30–45: jeśli fotografujesz telefonem, włącz HDR na tle nieba – uratujesz sylwetki i fakturę chmur.
Rano – pusta kładka i bulwary w stronę Rynku Podgórskiego.
Południe – powrót na Kazimierz przez Mostową, lekki lunch przy Miodowej.
Popołudnie – druga pętla: Plac Bohaterów Getta i panorama z bulwarów.
Wieczór – złota godzina na kładce i nocne kadry z odbiciami w Wiśle.
Chcesz połączyć kładkę, Kazimierz i Podgórze w spójną opowieść bez błądzenia? Zarezerwuj zwiedzanie z Małgorzatą Kasprowicz – kliknij, aby ustalić termin już dziś.
